Aby móc dzwonić za darmo z Polski na Jamajke, muszą być spełnione pewne wymagania. Po pierwsze, niezbędny jest smartfon z dobrym połączeniem internetowym. Następnie, wymagana jest aplikacja taka jak Skype lub Viber, do której można się zalogować. Po trzecie, obie strony połączenia muszą mieć w tym samym czasie dostęp do Internetu.

Ostrzeżenia dot. COVID-19 Bezpieczeństwo Ministerstwo Spraw Zagranicznych odradza podróże, które nie są konieczne do Chińskiej Republiki Ludowej oraz do specjalnych stref administracyjnych Hongkongu i Makau. Wjazd i pobyt Na jakim dokumencie podróży można przekroczyć granicę? Paszport TAK Paszport tymczasowy TAK Dowód osobisty NIE Jaka jest wymagana minimalna ważność dokumentu podróży? Paszport powinien być ważny co najmniej 6 miesięcy dłużej niż chińska wiza. W przypadku niektórych rodzajów wiz, chińskie urzędy konsularne mogą wymagać okazania biletu powrotnego. Nie ma obowiązku posiadania określonej kwoty pieniędzy na każdy dzień pobytu. Czy trzeba wyrobić wizę? Tak. W związku z wprowadzonymi ograniczeniami w podróżowaniu do Chin wizy wydawane są w tylko szczególnie uzasadnionych przypadkach, np. w celu wykonywania niezbędnych działań gospodarczych, handlowych, naukowych oraz z przyczyn humanitarnych; w ograniczonym zakresie również wizy pracownicze. Skontaktuj się z instytucją zapraszającą oraz Ambasadą ChRL w Polsce w celu uzyskania szczegółowych informacji dotyczących uzyskania zaproszenia oraz wizy umożliwiającej wjazd do Chin. Czy są inne, dodatkowe wymogi dotyczące wjazdu? Obostrzenia związane z COVID-19 znajdziesz w czerwonej ramce na górze strony. Granice lądowe i morskie zamknięte od marca 2020 r. Możliwość wjazdu tylko drogą lotniczą. Występują poważne utrudnienia w podróżowaniu, w związku z ograniczoną liczbą międzynarodowych połączeń lotniczych. W punktach granicznych podróżni podlegają restrykcyjnym procedurom sanitarno-epidemiologicznym. Od podróżnych pobierane są także odciski palców od przyjeżdżających cudzoziemców w wieku 14-70 lat. Przed podejściem do okienka kontroli paszportowej wszyscy podróżni muszą skorzystać z urządzenia do samodzielnego oddania odcisków palców i pobrać wydruk z potwierdzeniem. Osoby poniżej 14. i powyżej 70. roku życia również odbierają wydruk. W ich przypadku potwierdza on fakt, że nie muszą zostawiać odcisków palców. Czy jest wymagana pisemna zgoda rodziców/opiekunów prawnych na podróż dziecka z osobą trzecią? Władze chińskie wymagają urzędowo uwierzytelnionej, pisemnej zgody rodzica/obojga rodziców lub opiekunów prawnych na wyjazd dziecka poza Chiny z jednym rodzicem lub osobą trzecią. Zgoda powinna zostać poświadczona przez notariusza, a następnie zalegalizowana w chińskim MSZ lub regionalnym Biurze Spraw Zagranicznych. Zasady pobytu Osoby już przebywające w Chinach w kwestiach legalizacji pobytu powinny zgłaszać się do sekcji ds. cudzoziemców Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, czyli tut. Policji (Foreigners’ Entry and Exit Administration Section, Public Security Bureau) właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. Ubezpieczenie Ubezpieczenie zdrowotne lub NNW nie jest wymagane, jednak zalecamy wykupienie przed wyjazdem polisy ubezpieczeniowej. Ważne, by polisa pokrywała koszty hospitalizacji, transportu medycznego, a w razie śmierci – koszt transportu ciała do Polski. Jeśli cudzoziemiec nie ma ubezpieczenia, płaci za wszystkie usługi medyczne gotówką przed rozpoczęciem leczenia. Koszty leczenia są wysokie. W przypadku chorób ciężkich mogą wynosić od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy złotych. Podróżujący samolotem na trasach krajowych mogą wykupić na lotnisku dobrowolne ubezpieczenie. Polisy zagranicznych firm ubezpieczeniowych nie są automatycznie uznawane. Cudzoziemiec jest zobowiązany do uiszczenia płatności za wszystkie usługi medyczne przed zakończeniem leczenia. Zwrotu kosztów leczenia można dochodzić po powrocie do kraju, przedstawiając firmie ubezpieczeniowej rachunki, które w miarę możliwości powinny być wystawione w języku angielskim. Niektóre z firm ubezpieczeniowych wymagają poświadczenia rachunków przez właściwy terytorialnie urząd konsularny RP. Zdrowie Jeśli turysta przybywa z kraju lub regionu umieszczonego na liście zagrożeń epidemiologicznych WHO, musi mieć ważną książeczkę szczepień. Przynajmniej na sześć tygodni przed wyjazdem upewnij się, jakie szczepienia są wymagane. Chiny nie wpuszczają chorych na gruźlicę, trąd, tyfus i cholerę, osób chorych wenerycznie, a także chorych psychicznie. Od czasu epidemii SARS, tj. od kwietnia 2003 r., podróżni muszą zgłaszać chińskim służbom sanitarno-epidemiologicznym takie objawy, jak: wysoka gorączka, kaszel, symptomy przeziębienia. Elektroniczne skanery mierzą temperaturę ciała wszystkim podróżnym przybywającym do Chin. W Chinach nadal odnotowuje się zwiększoną liczbę zachorowań na żółtaczkę pokarmową typu A. Warto zaszczepić się profilaktycznie. Turyści często uskarżają się na biegunki i zatrucia pokarmowe. Przyczyną takich dolegliwości jest najczęściej żywienie się w miejscach, które nie przestrzegają norm sanitarnych. W południowej części Chin, na południe od 25. równoleżnika, występuje zagrożenie amebą, malarią, gorączką tropikalną. W regionach wiejskich Chin południowych występuje zagrożenie wirusowym zapaleniem opon mózgowych, które roznoszą komary. W Tybecie i w innych regionach wysokogórskich nie należy pić niefiltrowanej wody. Dostęp do opieki medycznej nie stanowi problemu. Wyjątkiem są oddalone regiony położone w zachodniej części Chin (Tybet, Xinjiang, Gansu, Qinghai, Mongolia Wewnętrzna, część Sichuanu, Guizhou i Yunnanu). W wielkich miastach działają szpitale wszystkich specjalności, wyposażone w najnowocześniejszą aparaturę medyczną. Ceny usług medycznych w prywatnych punktach medycznych są dużo wyższe niż w Polsce. Cena za dobę pobytu cudzoziemca w szpitalu nie obejmuje kosztów usług medycznych, badań ani leków, za które płaci się dodatkowo. Koszty operacji wynoszą nawet kilkadziesiąt tysięcy dolarów amerykańskich. W największych miastach Chin zagraniczne kliniki świadczą usługi medyczne i stomatologiczne na światowym poziomie. Wiąże się to z niezwykle wysokimi kosztami (wizyta lekarska od 200 USD). Co do zasady podróżni przyjeżdżający do ChRL mogą wwozić leki na własny użytek. Nie ma listy leków dozwolonych. Chiny nie określają maksymalnej ilości wwożonych leków, natomiast nie mogą to być ilości budzące podejrzenie, że ich wwóz ma charakter handlowy. Jeśli przywozisz lekarstwa, zabierz ze sobą kopię recepty lub/oraz zaświadczenie od lekarza w języku angielskim. Jeśli wysyłasz lekarstwa paczką, pamiętaj, że możesz zostać poproszony przez urząd celny o okazanie recepty lub innych dokumentów potwierdzających przydatność preparatu. Opium, morfina, heroina, marihuana i inne narkotyki i substancje psychotropowe objęte są zakazem wwozu na terytorium kraju. Osobom fizycznym nie wolno wysyłać ani dostarczać ich do Chin. W celu leczenia chorób osoba fizyczna może wwieźć środki odurzające i środki psychotropowe I klasy w maksymalnej ilości jednej recepty na mocy zaświadczenia o diagnozie lekarskiej wystawionego przez instytucję medyczną oraz po poświadczeniu tożsamości. Jeżeli planujesz wjechać z lekami zawierającymi środki odurzające lub psychotropowe, zalecamy każdorazowo kontakt z Ambasadą ChRL w Warszawie w celu potwierdzenia możliwości wwozu oraz wymaganych formalności. Informacje dotyczące zasad przywozu lub wywozu środków odurzających i substancji psychotropowych, jakie są niezbędne do leczenia medycznego w przypadku przekraczania granic RP dostępne są na stronie Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. Ze względów praktycznych przed przyjazdem do Chin lepiej zaopatrzyć się w podstawowe leki krajowe. W aptekach nie są dostępne odpowiedniki zagranicznych lekarstw. Powszechne jest leczenie specyfikami medycyny chińskiej, które nie mają odpowiedników w polskiej farmakologii. Osoby ze schorzeniami układu krążenia powinny unikać podróży do rejonów wysokogórskich (Tybet, Sichuan, Yunnan, Qinghai, Gansu, Xinjiang). Koniecznie uwzględnij występujące w niektórych regionach Chin zagrożenie wirusem ptasiej grypy. Aby nie narażać się na ryzyko infekcji, unikaj: podróżowania po prowincjach, w których wykryto ogniska choroby (np. Tybet, Qinghai, Xinjiang, Mongolia Wewnętrzna), spożywania mięsa drobiowego niewiadomego pochodzenia, styczności z ptactwem. Śledź dokładnie sytuację epidemiczną. Ze względu na wysoką wilgotność powietrza i smog osoby z chorobami układu oddechowego powinny szczególnie na siebie uważać. Niektóre szpitale międzynarodowe mają własne apteki, w których sprzedają lekarstwa importowane. Nie wszystkie zagraniczne leki można znaleźć w Chinach, a ich cena jest zwykle bardzo wysoka. Zabierz wystarczający zapasów własnych leków. Podróżowanie po kraju W Chinach musisz mieć przy sobie paszport. Wszystkie bilety lotnicze, kolejowe i na autobusy dalekobieżne są imienne i zawierają numer paszportu. Dane te są za każdym razem sprawdzane, niekiedy nawet kilkakrotnie, np. przy wejściu na dworzec, na pokład danego środka transportu, w trakcie podróży. Nie można przejechać bez okazywania paszportu lub z cudzym biletem. Jeśli stracisz paszport poza miastem, w którym jest siedziba polskiej placówki konsularnej, dokument uprawniający do zakupu biletów możesz uzyskać na posterunku policji. Planując podróże, uwzględnij powszechne kontrole bezpieczeństwa (np. na dworcach kolejowych i autobusowych) oraz dużą liczbę pasażerów. Przyjedź na dworzec lub lotnisko odpowiednio wcześniej. Przy zakupie biletu lotniczego, który łączy odcinek międzynarodowy i krajowy wewnątrz Chin, uwzględnij wystarczający czas na przesiadkę w Chinach. Bagażu nie można nadać do portu docelowego. Bagaż musi przejść ponowną kontrolę celną. Pamiętaj, że w związku z trwającą pandemią COVID-19, utrudnienia w podróżowaniu po Chinach dotyczą również lotów krajowych – w szczególności z lub do tych chińskich miast, gdzie w ciągu ostatnich 14 dni stwierdzono przypadki zachorowań na COVID-19. Cudzoziemiec nie może wjechać na terytorium Chin własnym samochodem. Może jednak wynająć lub kupić samochód, jeśli zda egzamin i otrzyma chińskie prawo jazdy. Dokument ten może wydać policja na podstawie polskiego prawa jazdy, po zdaniu egzaminu. Obywatel polski musi jednak mieć zezwolenie na pobyt w Chinach (residence permit) na okres przynajmniej jednego roku. Chiny nie honorują międzynarodowego prawa jazdy. Prowadząc samochód w Chinach, pamiętaj, że chińskie prawo drogowe traktuje pieszych oraz rowerzystów w sposób bardzo uprzywilejowany. Oznacza to, że najmniejsza nawet kolizja może pociągnąć za sobą niezwykle wysokie odszkodowanie oraz trwające często miesiącami sprawy sądowe. Niezależnie od tego, przechodząc przez jezdnię, trzeba zachować szczególną ostrożność. Miejscowi kierowcy nie respektują pierwszeństwa pieszych, nawet na pasach i przy zielonym świetle. Niemal całe terytorium Chin jest dostępne dla cudzoziemców, z wyjątkiem oznakowanych stref wojskowych, stref przygranicznych oraz innych oznaczonych obszarów. Są również regiony, w których przyjmuje się wyłącznie zorganizowane grupy turystyczne. Należą do nich Tybet, północno-zachodni Xinjiang, niektóre parki narodowe. Jeśli planujesz wyjazd do Tybetu, musisz wcześniej uzyskać zezwolenie na podróż. Można je otrzymać, wykupując świadczenia turystyczne w uprawnionym miejscowym biurze podróży. Pakiet usług zawiera zwykle dojazd do Tybetu i transport na miejscu, noclegi, organizację wycieczek itp. Nie ma formalnych przeszkód w wyjazdach grupowych do Tybetu. Potrzebna jest natomiast specjalna zgoda władz Tybetu na poruszanie się po tym regionie. Należy ją uzyskać przed wyjazdem do Tybetu. Bez pozwolenia nie można kupić biletów na pociąg lub samolot. Aby odwiedzić niektóre regiony w Tybecie, potrzeba dodatkowych pozwoleń. Każdy cudzoziemiec podróżujący do Lhasy musi być członkiem grupy turystycznej. Wielkość grupy powinna wynosić co najmniej 2 osoby, jednak minimalna liczba może być zwiększona do 3 lub 4 osób. Wszystkie osoby w grupie turystycznej muszą mieć to samo obywatelstwo oraz mieć paszport tego samego państwa. Wszystkie formalności związane z podróżą do Lhasy muszą być załatwione co najmniej 10 dni roboczych przed planowanym wyjazdem. Jest to czas wymagany przy ubieganiu się o pozwolenie na wjazd do Tybetu. Hotele trzeba rezerwować z wyprzedzeniem, a cały program wycieczki turystycznej planować przed przyjazdem. Wszelkich formalności należy dopełnić w autoryzowanym chińskim biurze podróży, które wymaga: kopii ważnego paszportu, kopii wizy chińskiej z paszportu polskiego, informacji o osobach starających się o wjazd do Tybetu (CV), programu całego pobytu w ChRL, szczegółowego programu pobytu w Tybecie. Za wydanie zgody przez władze Tybetu trzeba zapłacić. Biuro podróży zazwyczaj potrzebuje miesiąca na załatwienie wszystkich wymaganych formalności. W Chinach trzeba liczyć się z koniecznością opłat na poczet obowiązkowego ubezpieczenia za jazdę autobusami dalekobieżnymi. Obowiązują także opłaty turystyczne związane z przebywaniem w miejscach atrakcyjnych pod względem kulturowym, historycznym lub przyrodniczym. Najbezpieczniejszym i dość tanim środkiem transportu jest kolej. Miejscowe linie kolejowe szybko się modernizują i obecnie oferują dobry poziom usług. Jakość usług i stan techniczny transportu samochodowego w Chinach są bardzo zróżnicowane – od nowych, luksusowych autokarów z wszelkimi wygodami oraz profesjonalną obsługą do zrujnowanych, starych autobusów, których stan techniczny może budzić poważne zastrzeżenia. Podróżowanie nimi, szczególnie po górskich drogach Chin południowych, może być ryzykowne. Często pojawiają się czasowe ograniczenia w podróżowaniu do regionu Xinjiang-Uyghur. Sprawdź z wyprzedzeniem możliwość podróży. Jeśli jedziesz do Xinjiangu, weź pod uwagę, że odległości, które dzielą ten region autonomiczny od innych części Chin, są znaczne. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na oficjalnej stronie władz lokalnych. Cło Jeśli cudzoziemiec przywozi do Chin kwotę wyższą niż równowartość 5000 USD, musi złożyć deklarację celną. Na jej podstawie przy wyjeździe przeprowadzana jest kontrola i odprawa dewiz wywożonych. Aby wywieźć niezadeklarowane przy wjeździe dewizy o równowartości od 5000 do 10000 USD, cudzoziemiec musi mieć pisemne zezwolenie banku. Można o nie wystąpić, przedstawiając paszport oraz dokumentację pochodzenia środków. Jeśli wywożone środki przekraczają równowartość 10000 USD, oprócz zezwolenia banku wymagana jest także zgoda Biura Kontroli Dewizowej. W deklaracji celnej wjazdowej (declaration form for incoming passengers) cudzoziemiec ma obowiązek zgłosić wszystkie wartościowe przedmioty, które ma przy sobie (np. kamerę wideo, aparat fotograficzny, odbiornik radiowy, cenną biżuterię). Nie wolno wwozić: narkotyków, broni, przedmiotów ostrych, amunicji i materiałów wybuchowych, fałszywej waluty chińskiej, żywności, roślin, probówek z krwią. Nie wolno także wwozić publikacji uznawanych przez prawo chińskie za szkodliwe. Dotyczy to między innymi: pornografii, wydawnictw krytykujących władze i ustrój Chin, materiałów propagujących działanie zakazanych w Chinach organizacji albo ruchów, np. Falun Gong. Władze chińskie wprowadziły również zakaz posiadania roślin żywych, suszu, nasion, wyciągów oraz ekstraktów z czuwaliczki jadalnej (Catha edulis). Roślina ta została uznana za narkotyk psychotropowy, w Chinach nielegalny. W Chinach obowiązuje całkowity zakaz posiadania narkotyków. Złamanie tych przepisów grozi poważnymi sankcjami karnymi. Podczas opuszczania terytorium Chin należy wypełnić tzw. deklarację wyjazdową (declaration form for outgoing passengers), zgodnie z którą wolno wywieźć: jedynie ograniczoną ilość alkoholu (zwykle jest to 1 litr, nie może znajdować się w bagażu podręcznym), kamer, laptopów, aparatów fotograficznych o wartości przekraczającej 5000 CNY, waluty chińskiej w gotówce w kwocie wyższej niż 20000 CNY (lub 5000 USD), dóbr kultury, zagrożonych gatunków roślin i zwierząt, przekaźników i odbiorników radiowych, wszelkich próbek, przedmiotów przeznaczonych do handlu, reklam i ogłoszeń. Złamanie tych przepisów karane jest konfiskatą zakwestionowanych artykułów przy przekraczaniu granicy. Bez certyfikatu zakupu nie wolno wywozić: dzieł sztuki, rzadkich wydawnictw, wyrobów z kamieni szlachetnych oraz samych kamieni szlachetnych. Przepisy prawne Obecnie cudzoziemcy – kilka lat temu chronieni jeszcze przez prawo chińskie – podlegają tym samym restrykcjom co obywatele ChRL. W niektórych przypadkach można nawet mówić o dyskryminacji oraz wymuszaniu dużych kwot pieniężnych. Warto w związku z tym ze szczególną uwagą odnosić się do przepisów ruchu drogowego i nie uczestniczyć w sytuacjach potencjalnie zagrażających własnemu bezpieczeństwu. Sprawy sądowe ciągną się w Chinach latami. Uczestnictwo w jakichkolwiek demonstracjach lub rozdawanie ulotek nie jest tolerowane i może skutkować aresztowaniem. Przebywanie w stanie nietrzeźwym w miejscach publicznych nie jest akceptowane i stanowi wykroczenie. Posiadanie i zażywanie narkotyków są zabronione. Za przestępstwa związane z narkotykami prawo chińskie przewiduje surowe kary, z karą śmierci włącznie. Dopuszczenie się przez cudzoziemców drobniejszych wykroczeń kończy się zwykle natychmiastowym wydaleniem z Chin. Prostytucja jest zakazana. Cudzoziemcom za korzystanie z niej grożą wysokie grzywny oraz kara pozbawienia wolności do 15 dni. Religia, obyczaje W Chinach nie spotyka się szczególnych restrykcji związanych ze zwiedzaniem przez turystów miejsc kultu. W klasztorach buddyjskich, świątyniach taoistycznych i meczetach islamskich należy zachowywać się z szacunkiem właściwym miejscom religijnym i respektować obowiązujące tam zalecenia, np. nie fotografować wnętrz zwiedzanych obiektów. Przydatne informacje Cudzoziemiec musi mieć przy sobie paszport z ważną chińską wizą. Jest on niezbędny do meldowania się w miejscu czasowego pobytu (hotele, pensjonaty), zakupu biletów na wszystkie rodzaje środków komunikacji, wejścia na lotniska i wymiany pieniędzy w banku. Weź ze sobą kserokopię pierwszej strony paszportu oraz strony, na której znajduje się ważna wiza chińska ze stemplem wjazdowym. W Chinach można wypłacić gotówkę przy pomocy międzynarodowej karty w bankomatach banków chińskich, na których znajduje się logo Maestro lub Visa. Zazwyczaj limit jednej wypłaty wynosi 2500 CNY, czyli ok. 320 EUR. Można jednak wypłacać pieniądze kilka razy z rzędu. Większość bankomatów przyjmuje jedynie karty wydane przez chińskie banki. Zdarzają się przypadki wypłaty przez bankomaty fałszywych banknotów. Natychmiast powiadom o tym miejscową policję. Nie udostępniaj kart miejscowej obsłudze, która powinna zrealizować rachunek za pomocą terminala w Twojej obecności. Zapisz sobie numer konta bankowego, EC lub kart kredytowych, numer telefonu do swojego banku oraz nazwę wydawcy kart na wypadek ich utraty lub kradzieży. Dewizy można wymienić w bankach i ich filiach na lotniskach, dworcach, w hotelach. W Chinach nie występują powszechnie kantory. Najczęściej można je spotkać tylko na lotniskach. Przestrzegamy przed korzystaniem z przypadkowych usług wymiany pieniędzy. Jest to prawnie zabronione, ponadto zdarzają się oszustwa. Możesz otrzymać fałszywe banknoty chińskie. Zachowaj szczególną ostrożność w taksówkach, zwłaszcza gdy płacisz banknotami w nominale 50 lub 100 CNY. Taksówkarze często zamieniają banknot na fałszywy. Jeśli tak się stanie, wezwij policję. Pamiętaj, że nie wszystkie hotele są uprawnione do przyjmowania cudzoziemców. Najtańsze hotele, gościńce i noclegownie są zazwyczaj otwarte tylko dla Chińczyków i odmawiają przyjęcia obcokrajowców. Z języków obcych najbardziej rozpowszechniony jest angielski. W hotelach i biurach podróży w większości przypadków można się skutecznie porozumieć w tym języku, nawet jeśli wyłącznie przy użyciu internetowego translatora. Na prowincji trzeba się liczyć z trudnościami. Stosunkowo nowoczesne metro jest tanim, szybkim i bezpiecznym sposobem poruszania się po dużych miastach. Bilety lub żetony kupisz na stacji metra. Wypożyczenie samochodu jest możliwe jedynie z ważnym chińskim prawem jazdy. Nie ma obowiązku ani zwyczaju dawania napiwków w Chinach. Jednak, jeżeli jest to wycieczka zorganizowana, pilot może zasugerować wręczenie stosownych gratyfikacji przewodnikom i kierowcom. W Chinach nie wprowadzono stopnia zagrożenia terrorystycznego. Część zagranicznych komunikatorów oraz portali internetowych jest w Chinach niedostępna. Może to utrudnić kontakt z rodziną i znajomymi, a także wyszukiwanie informacji na miejscu. Uprzedź o tym najbliższych, aby nie martwili się, że nie mogą się z Tobą skontaktować przez dotychczas używane komunikatory. Sprawdź i wydrukuj przed przyjazdem informacje, które przydadzą się w pierwszych dniach pobytu, na przykład: potwierdzenie rezerwacji hotelu, mapki z dojazdem, telefony do osób kontaktowych. Przydatne numery telefonów: Policja – 110 (j. chiński), 12110 (możliwość wysłania alarmowego smsa – j. chiński), Straż pożarna – 119 (j. chiński), Pogotowie ratunkowe – 120 (j. chiński), 999 (j. angielski), Policja drogowa (do kontaktu w przypadku kolizji drogowej) – 122 (j. chiński). Telefon 110 uznawany jest za ogólny telefon do zgłaszania wszelkich sytuacji alarmowych. Jeśli nie znasz chińskiego, po rozpoczęciu rozmowy możesz powiedzieć English please. Będzie to dla operatora sygnał, że powinien połączyć Cię z operatorem mówiącym po angielsku. MSZ dokłada wszelkich starań, aby zawarte w tym miejscu dane były rzetelne, wyczerpujące i aktualne. Jednocześnie podkreślamy, że publikowane przez MSZ informacje należy traktować wyłącznie jako rekomendacje, które nie mogą stanowić podstawy do jakichkolwiek roszczeń. Należy pamiętać, że MSZ nie ma prawnych możliwości zakazania wyjazdu do jakiegokolwiek państwa.

Polskie przedsiębiorstwa importują z Brazylii przede wszystkim dużą ilość towarów nieprzetworzonych lub nisko przetworzonych: surowców niezbędnych dla polskiej gospodarki (rudy miedzi) oraz produktów rolno-spożywczych przeznaczonych do konsumpcji (soja, kawa, owoce tropikalne, soki). Eksportują natomiast głównie produkty

array(26) { ["tid"]=> string(6) "385037" ["fid"]=> string(2) "20" ["subject"]=> string(42) "Jak najtaniej dzwonić z Anglii do Polski?" ["prefix"]=> string(1) "0" ["icon"]=> string(1) "0" ["poll"]=> string(1) "0" ["uid"]=> string(6) "152650" ["username"]=> string(10) "marcin9512" ["dateline"]=> string(10) "1341335657" ["firstpost"]=> string(7) "2878082" ["lastpost"]=> string(10) "1341335657" ["lastposter"]=> string(10) "marcin9512" ["lastposteruid"]=> string(6) "152650" ["views"]=> string(4) "1454" ["replies"]=> string(1) "0" ["closed"]=> string(0) "" ["sticky"]=> string(1) "0" ["numratings"]=> string(1) "0" ["totalratings"]=> string(1) "0" ["notes"]=> string(0) "" ["visible"]=> string(1) "1" ["unapprovedposts"]=> string(1) "0" ["deletedposts"]=> string(1) "0" ["attachmentcount"]=> string(1) "0" ["deletetime"]=> string(1) "0" ["mobile"]=> string(1) "0" }

Wybierz na klawiaturze międzynarodowy numer kierunkowy do Polski +48, możesz zastąpić znak (+) cyframi 011. Wybierz na klawiaturze numer telefonu 111 222 333. W razie jego utraty musimy skontaktować się z biurem obsługi klienta sieci, do której należymy. Zostaniemy poproszeni o podanie telekodu autoryzacyjnego.

Ta strona korzysta z plików cookie w celu poprawienia jakości obsługi. Prosimy przeczytać pełną Politykę Prywatności wraz z Rozporządzeniem RODO nim zaczną Państwo korzystać z naszych usług. Zgadzam się na Warunki Czytaj Warunki

Dzwonienie do Polska z Viber Out jest proste. Gdy masz środki Viber Out, możesz: Wybrać numer z klawiatury wybierania Viber. Aby zadzwonić do Polska z Albania, wybierz następujący numer: +48 + numer lokalny. Wybrać kontakt w aplikacji Viber i zadzwonić do kontaktu z poziomu jego ekranu danych. Wybrać „Połączenie Viber Out” w Najprostszym sposobem, aby tanio dzwonić do Brazylii, jest skorzystanie ze specjalnej aplikacji na telefon komórkowy. W tym celu należy zarejestrować się na stronie Po rejestracji należy doładować konto zgodnie z instrukcją na stronie Po doładowaniu konta należy pobrać i skonfigurować aplikację zgodnie z instrukcją na stronie: Numer kierunkowy do Brazylii: 0055 Aby zadzwonić do Brazylii, wystarczy przed numerem docelowym wpisać numer kierunkowy 0055. Ceny połączeń do Brazylii znajdują się w cenniku połączeń. Pamiętnik Literacki CVI, 2015, z. 2, PL ISSN 0031-0514 GRZEGORZ MARCHWIŃSKI Uniwersytet SWPS, Warszawa Z BRAZYLII DO POLSKI CHŁOPI, NARÓD I LITERATURA W DYSKURSIE PUBLICZNYM PRZEŁOMU XIX I XX WIEKU („PAN BALCER W BRAZYLII” MARII KONOPNICKIEJ) W ostatnich latach stulecia XIX podróż z terenów należących niegdyś do państwa ^{Jeżeli osoba do której dzwonisz ma internet to można dzwonić i za darmo, przez Skypa. W niektórych telefonach możesz sobie ściągnąć Skype mobile, wtedy nawet komputera nie potrzebujesz, tylko dzwonisz z komórki, ale jest za darmo bo dzwonisz za pośrednictwem Skypa. Możesz też załatwić sobie tani numer i dzwonić tak płacąc jak za połączeine lokalne, albo normalnie ze Skypa na domowy, koszt tak czy tak jest bardzo przystępny, więc sam Skype oferuje dużo możliwości. Jeżeli chodzi o karty to są one najczęściej po $5, czasem mają inne wartości, większe lub mniejsze. Ważne to o tyle, że te z niższą stawką za minutę rozmowy mają często opłaty za połączenie, utrzymanie karty i co jeszcze, czyli na samą rozmowę zostaje dużo mniej w $, przy czym czasowo jest nieźle. Miałam kiedyś kartę za $5 z której można było rozmawiać 8,5 godziny do PL na domowy, trik był że trzeba było rozmawiać jednym ciągiem, bo jak odłożyłaś słuchawkę to nie było kasy na następne połączenie. Sa też karty które nie liczą sobie za połączenie i za utrzymanie karty, powiedzmy co tydzień kasują Cię dajmy na to $ czyli nawet jak nie dzwonisz, po paru tygodniach nie będziesz miała kredytu, naliczanie zaczyna się po pierwszym użyciu. Ttawka za minutę jest w tych kartach droższa i z takiej za $5 możesz rozmawiać powiedzmy godzinę, ale za to możesz dzwonić nawet 50 razy po minucie i trochę jak chcesz. Są też karty które za nic nie kasują, tylko za rozmowę, ale połączenie jest tak drogie, że w ogóle z nich nie korzystałam. Tak więc zależy, czy dzwonisz do jednej osoby i masz jej dużo do powiedzenia czy chcesz wszystkim w rodzinie i znajomym dać znać że jesteś na miejscu cała i zdrowa, od tego zależy wybór karty. Sama karta nie jest skomplikowana, zdrapujesz, pojawia się kod. Dzwonisz na numer dostępu wydrukowany na karcie, wprowadzasz kod i dzwonisz, zanim Cię połączy powie ile masz minut na rozmowę, a tak pod koniec, 1-3 minutę przed tym jak się skończy kredyt mówi, że tyle a tyle czasu zostało i po tym czasie jak się nie rozłączysz to samo rozłącza. Takie karty można kupić na każdej stacji benzynowej czy w sklepikach gdzie mają wszystko i nic (convenience stores - 7 Eleven, QuickStop, u "Arabów") czy nawet w zwykłych supermarketach możesz poszukać, na pewno nie będą mieli takiego wyboru, ale coś znajdziesz. Są też stronki na necie które sprzedają takie karty, niektóre bez prowizji i z darmową dostawą (na maila).} Jak szybko i tanio wysłać przelew z USA do Brazylii? Porównaj kursy wymiany i opłaty za przelew zagraniczny do Brazylii na Monito. Przelewy zagraniczne Banki internetowe Polacy za granicą Pieniądze za granicą Wymiana walut O Monito

Polacy w Brazylii – niestety w większości nie mówią po polskuHistoria Polonii w BrazyliiPolonia w Brazylii – gdzie są największe skupiskaKurytyba – polski stan w BrazyliiDlaczego Polonia w Brazylii nie mówi po polsku?Wywiad z Danutą Lisiecką de Abreu z Braspol Polacy w Brazylii – niestety w większości nie mówią po polsku Największa Polonia na świecie żyje w USA – to jasne. Ale kto wie, że druga co do wielkości grupa osób pochodzenia polskiego mieszka w Brazylii? Co ciekawe w tej kwestii nieaktualne dane znaleźliśmy w Wikipedii, która na drugim pokazuje Niemcy z liczbą 2 mln osób pochodzenia polskiego. Tymczasem w Brazylii jest 5 mln Polaków i osób pochodzenia polskiego. Było to dla nas ogromne zaskoczenie pewnie podobnie jak dla Ciebie. O Polakach i Polonii w Brazylii mówi się u nas bardzo mało. Prawie nie znamy historii tej emigracji i jej etapów. Planując podróż do Brazylii planowaliśmy również poświęcić część tej podróży na poznanie brazylijskiej Polonii. Chcieliśmy zobaczyć jej największe skupiska i dowiedzieć się jak obecnie żyją potomkowie polskich osadników z XIX i XX wieku. Historia Polonii w Brazylii Wszystko zaczęło się w 1865 roku, gdy na brazylijskiej ziemi pojawili się jeszcze nieoficjalnie pierwsi Polacy. Przedstawiciele organizacji polonijnych w Brazylii mówią też o wcześniejszych rodzinach imigrantów, którzy pojawiali się w Espirito Santo i jeszcze dalej w głębi Brazylii. Ale pierwsza, duża oficjalna grupa przypłynęłą w 1869 i dotarła do Santa Catarina. Przybyła wraz z Niemcami i Żydami z Łodzi, którzy zbudowali w Brazylii pierwszą manufakturę. Jednym z głównych powodów dużego napływu Europejczyków do Brazylii było zniesienie niewolnictwa w tym kraju. W efekcie tej decyzji króla zabrakło rąk do pracy. A że król był kuzynem cesarza austriackiego zwrócił się do niego o pomoc. Kto wyjeżdżał? Na terenie Galicji, Pomorza, Ukrainy i Śląska powstawały firmy, które namawiały ludzi do wyjazdu za ocean. Brazylia była przedstawiana jako kraina płynąca mlekiem i miodem. Wiele rodzin dało się skusić wizji i ruszyło w podróż życia. Jeśli będziecie kiedyś w Gdyni to wybierzcie się do tamtejszego Muzeum Emigracji. Zobaczycie w nim również ślady wychodźców polskich do Brazylii. Wiele osób nie przeżyło tej podróży. Brakowało jedzenia i leków. Na miejscu wielu przeżyło rozczarowanie. Ale Polacy dawali sobie radę, mieli liczne rodziny i dzięki temu nie narzekali na brak rąk do pracy. Wyjeżdżali najbiedniejsi ludzie, małorolni lub bezrolni. Podróż trwała nawet miesiąc i wiodła przez Hamburg i Triest. Na miejscu czekała ich dalsza droga w głąb Brazylii, na płaskowyż, gdzie państwo dawało im gigantyczne jak na ówczesne czasy tereny – po 25 ha każdemu. Drogę pokonywali pieszo lub wozami. Jednak zanim zebrano pierwsze plony, trzeba było wykarczować dżunglę. Przyroda nie ułatwiała im życia a szczególnym zagrożeniem były moskity, jadowite węże oraz pumy. Polonia w Brazylii – gdzie są największe skupiska Pierwsi Polacy osiedlali się w stanach Santa Catarina i Parana. Od 1875 zaczęli pojawiać się również w Rio Grande do Sul. Początkowo była to imigracja typowo chłopska, oparta na ludziach, którzy wyjechali w poszukiwaniu lepszego życia. Dopiero później do Brazylii zaczęła docierać inteligencja, w tym księża i profesorowie. Za ojca pierwszej polskiej społeczności uważa się Edmunda Saporskiego, polskiego geometrę, który uciekł przed służbą w niemieckim wojsku. Początkowo społeczność żyła po polsku, były kultywowane tradycje. Do wybuchu II wojny małżeństwa zawierano głównie wśród Polaków. Później Polacy zaczęli wchodzić w związki mieszane i okazało się, że najlepiej rozumieją się z Włochami. Według ostatnich spisów i informacji jakie uzyskaliśmy z Braspolu – organizacji reprezentującej Wspólnotę Polsko-Brazylijską – w kraju tym żyje około 5 mln osób pochodzenia polskiego. Najwięcej bo aż 1 mln Polaków w stanie Parana a około 800 tys. osób w Kurytybie. Obecnie w Brazylii żyje już siódme i ósme pokolenie pierwszych imigrantów. Kurytyba – polski stan w Brazylii Planując podróż wiedzieliśmy, że musimy odwiedzić Kurytybę. Powodów było kilka ale jednym z najważniejszych była chęć odwiedzenia jednego z największych skupisk Polonii w Brazylii i całej Ameryce Południowej. Kurytyba to duży ośrodek miejski liczący z przedmieściami 3 mln osób. Przez Polonię jest czasem nazywana „Chicago Ameryki Południowej”. Większość miasta zbudowali i projektowali Polacy. To Lubomir Ficiński-Dunin, który był naczelnym architektem miasta. Kurytyba może poszczycić się najlepiej zorganizowanym w całej Brazylii transportem miejskim. Autobusy jeżdżą nawet co 1,5 minuty, nie spóźniają a wizytówką publicznego transportu są futurystyczne przystanki w kształcie tuby. Więcej o Kurytybie, Polonii w Kurytybie i królu pierogów dowiesz się z tego posta: Kurytyba – stolica brazylijskiej Polonii zwana Chicago Ameryki Południowej Przez wiele lat po przybyciu na brazylijską ziemię Polacy trzymali się razem. Małżeństwa odbywały się głównie wśród społeczności polskiej. W domu i kościele mówiono po polsku i kultywowano polskie tradycje. Problemy zaczęły się gdy prezydentem w wyniku zamachu stanu został nacjonalista Getulio Vargas. W końcu lat 30 XX wieku rozpoczął politykę przymusowej asymilacji mniejszości narodowych, które przybyły do Brazylii. Wśród nich Polaków, Niemców, Włochów i Hiszpanów. Zakazano mówienia w językach mniejszości a jedynym oficjalnym językiem miał być portugalski. Zamykano szkoły, obrzędy religijne mogły odbywać się tylko po portugalsku. Rozpoczęły się prześladowania osób, które nie chciały podporządkować się polityce asymilacji. Polskie rodziny ze strachu przestały rozmawiać po polsku. Obawiano się by dzieci mimochodem nie uczyły się języka i nie padły ofiarą nagonki. Okres ten trwał na tyle długo, że kolejne pokolenie Polaków w Brazylii, przestało mówić po polsku więc nie miał kto kontynuować tradycji języka. Dodatkowo po II wojnie rozluźniły się związki między liberalną Brazylią a socjalistyczną Polską. Polska kultura i chęć posługiwania się językiem zaczęły odradzać się dopiero gdy papieżem został Jan Paweł II. Wzrosło wówczas zainteresowanie Polską i sprawami polskimi. A gdy upadła komuna a później Polska została członkiem Unii Europejskiej, mówienie po polsku i odwiedzanie Polski stało się wręcz bardzo atrakcyjne. Języka polskiego używa obecnie około 15 % społeczności polskiej w Brazylii. Ludzie zaczęli szukać swoich korzeni i rodzin. Uniwersytet w Kurytybie jako jedyny w kraju ma wydział filologii polskiej. Sytuacja nabrała tempa jeszcze bardziej, gdy 1988 roku ogłoszono nową konstytucję, która dała swobody mniejszościom narodowym. Wywiad z Danutą Lisiecką de Abreu z Braspol Jedną z legend drugiej fali emigracji, po II wojnie światowej jest Danuta Lisiecka de Abreu. Pani Danuta urodziła się w Wilnie, i gdy wybuchła wojna uciekła z rodzicami do Anglii. Jej ojciec dostał tam kontrakt na budowę w Brazylii i ruszył do Nowego Świata. Pani Danuta przyjechała w 1950 z pomocą Czerwonego Krzyża. Gdy wysiadła w Rio, uklęknęła i pocałowała ziemię by podziękować za koniec tułaczki. Pani Danuta od 39 lat zarządza Skansenem, w którym można zwiedzać domy pierwszych polskich emigrantów. Skansen znajduje się w Parku im. Jana Pawła II, przekazanym Polonii przez burmistrza Kurytyby na początku lat 80-ych, XX wieku. Polecamy też pełną rozmowę z Pani Danutą, która znajduje się na naszym kanale na Youtube, gdzie możesz też znaleźć inne filmy z podróży. Szalony Walizki - blog o podróżach na własną rękę Doroty i Jarka. O podróżowaniu po 50tce, o kuchni, winie, fotach i nurkowaniu. Szukasz inspiracji? Zapraszamy

Jak szybko i tanio wysłać przelew z Portugalii do Brazylii? Porównaj kursy wymiany i opłaty za przelew zagraniczny do Brazylii na Monito. Przelewy zagraniczne Banki internetowe Polacy za granicą Pieniądze za granicą Wymiana walut O Monito

Zaskoczyły albo zszokowały tak powinnam zatytułować. Mimo, że lecąc do Brazylii znałam już trochę brazylijską mentalność, to dopiero tam odkryłam jak bardzo mogę się jeszcze zdziwić. Zapraszam Was więc w świat brazylijskich niespodzianek, a dla uczących się portugalskiego na końcu wpisu mam mały prezent w postaci słówek. 😉 GWIZDANIE NA KELNERA Tak, tak, dobrze czytacie! Po prostu, aby przywołać kelnera zdarza się gwizdać na niego. Pierwszy raz zdarzyło mi się to, gdy mój znajomy Brazylijczyk odwiedził mnie w Polsce. Jakie było moje zdziwienie, gdy nagle mój kolega znienacka zaczął gwizdywać i podnosić palec do góry. Okazało się, że chce sobie domówić kolejną porcję pierogów. ; -) Ale jakie było jego zdziwienie, gdy zaczęłam mu tłumaczyć, że w Polsce to zostanie odebrane jako bardzo niegrzeczne! Spotkałam się potem z tym w Brazylii zwłaszcza w zatłoczonych miejscach, że Brazylijczycy potrafią gwizdać na kelnera przez całą salę! Inną restauracyjną ciekawostką, w której z kolei Brazylijczycy wypadają wg mnie na korzyść, jest pytanie kelnera, który będzie obsługiwał stolik, o jego imię. Jest od razu milej, gdy nie jest tak bezosobowo. FAUNA I FLORA Budzę się rano, spoglądam przez okno, a tam małpa. Idę ulicą, a na drzewie wielobarwne papugi. Mój znajomy spóźnia się na lotnisko, bo potrąca kapibarę. Jaszczurki grzeją się w mieście na słońcu. W parku Tijuca gąszcz prowadzi do pomnika Chrystusa Zbawiciela (o tym tutaj). W restauracji w drodze na Pão de Açúcar wielobarwny ptaszek podjada okruchy ze stołu (o Pão de Açúcar przeczytasz tutaj). Brazylia jest głosem natury. Mimo, że w Brazylii głównie byłam w miastach, to odczułam fascynującą egzotykę, czasem może trochę niebezpiecznie obcującą z bliskością człowieka. Fascynuje więc, ale i czasem przeraża. Słyszeliście np. o takich miejscach jak Ilha da Queimada Grande, czyli Wyspa Węży? Jak sama nazwa wskazuje na tej bezludnej wyspie żyją węże…., a konkretniej ich tysiące! Jak widać zachwyt i groza czasem idą w parze! O Wyspie Węży bardzo krótko i na temat (filmik w języku angielskim): Kto w tym gąszczu dojrzy małpy? Jedna dosyć dobrze widoczna. Mała dziewczynka pokazała mi te małpy. "Cheio do mico"- powiedziała i wskazała palcem. CZĘSTE MYCIE Może ze względu na to, że w Brazylii jest ogólnie ciepło i często trzeba pokazywać ciało, raczej dba się o urodę. Powiedziałabym, że są dwie skrajności: albo się dba wręcz do bólu i to dosłownie, bo łącznie z zabiegami chirurgicznymi albo się temat zdecydowanie olewa i po prostu się żyje. Zwróciłam jednak uwagę, że branie prysznica więcej niż raz dziennie jest dobrym sposobem spędzania czasu! 😉 Może to też kwestia klimatu i dużej wilgotności. W każdym razie zdaje się, że mycie raz dziennie w Brazylii, to małe faux pas! Ups. 😉 PRACOWNIK W WINDZIE Kto czyta uważnie bloga, to przeczytał już trochę o tym tutaj. Jesteśmy w centrum handlowym i wchodzimy do windy. Zamierzam nacisnąć na guzik, a tymczasem elegancko ubrany pan pyta “Bom dia! Qual o andar?” – „Dzień dobry! Które piętro?” i po mojej odpowiedzi włącza przycisk. Musiałam mieć niezły wyraz twarzy. Myślę, że takich dziwnych etatowych zawodów w Brazylii znalazłoby się więcej. Przeczytałam wywiad w Internecie o roli pracownika widny, czyli o ascensorista. Po prostu człowiek w windzie ma służyć pomocą i odpowiadać na ewentualne pytania. Dzięki temu zawsze dowiezie nas bezpiecznie we właściwe miejsce!;-) NIESŁYCHANIE POMOCNI Trudno mi opisać jak bardzo pomocni są Brazylijczycy! Łącznie z tym, że obcy ludzie przyjmowali mnie pod swój dach i gościli jakbym była ich przyjaciółką od lat. Mój cały pobyt w Brazylii spałam u kogoś, nigdy w hotelu. Najlepiej oczywiście to zobrazują przykłady. Mówię mojemu znajomemu, że marzy mi się pojechanie do Ouro Preto. Okazuje się, że mieszka tam jego kuzynka. Kontaktuje się z nią i ona bez problemu gości mnie u siebie, żywi mnie i poświęca mi swój czas, a widzi mnie pierwszy raz w życiu! O tym możecie przeczytać tutaj. Podobnie rzecz się miała z noclegami w Tiradentes. Wspominam rodzine, u której przebywam, że zamierzam tam jechać i oni sami z siebie organizują mi nocleg u jakiegoś ich wujka, który akurat tam ma domek letniskowy. Do tego szykują dla mnie tam najlepszy pokój. A co powiecie na to? Przylatuję do Rio, ściemnia się już, jestem sama i nagle dociera do mnie ogrom miasta. Nie mogę dzwonić z telefonu, mojego znajomego nie ma na lotnisku, uświadamiam sobie, że nie pomyślałam o planie B i nie wiem jak się poruszać po mieście. Brazylijczyk, który siedział obok mnie w samolocie, pan w wieku mniej więcej mojego taty, oferuje mi pomoc. Trochę jestem nieufna na początku, ale zbytnio nie mam wyboru. Jest już kompletnie ciemno, mam za sobą dwa loty i jedną nieprzespaną noc. Jedziemy razem najpierw autobusem. Potem wysiadamy na jakimś placu i bierzemy taksówkę. Powinien jechać w inną stronę, ale najpierw decyduje się odwieść mnie pod wskazany przeze mnie adres. Gdy już jesteśmy na miejscu, pyta portiera czy osoba u której mam spać jest w domu i dopiero, gdy ona odbiera, a ja znikam na schodach domu, on odjeżdża i płaci za taksówkę. Tak, dużo szczęścia, ale to też prawdziwa empatia. Miałam często uczucie, że Brazylijczycy żyją „bliżej” człowieka niż Europejczycy. Poniżej domek letniskowy w Tiradentes u jakiegoś wujka;-) BRAK ASERTYWNOŚCI Czasami bycie pomocnym Brazylijczykom wychodzi na złe, bo najzwyczajniej w świecie nie potrafią odmówić. Pamiętam jak para Brazylijczyków podrzuciła mnie do São Paulo (notabene też mnie nie znali i zdecydowali zabrać) i rozważali między sobą jak odmówić swojemu koledze pożyczenia auta. Zastanawiałam się w czym problem i powiedziałam im to. Samochód to jednak droga rzecz, to nie jest jakiś bliski znajomy i do tego ich auto jest im też potrzebne, by mogli funkcjonować na co dzień. Wyraźnie mieli problem z odmową i zaczęli mi tłumaczyć, że to jest tak, że ponieważ ludzie nie mogą za bardzo liczyć na państwo i inne instytucje (łapówkarstwo, układy, przemoc), to jest duża solidarność między sobą. Jednak ta solidarność niekiedy ociera się wg mnie o przesadę. SWOBODA W NAWIĄZYWANIU KONTAKTÓW Myślę, że Brazylijczyk, gdy przyjeżdża do Europy, doznaje niezłego szoku kulturowego zwłaszcza w takich krajach, gdzie jest bardzo trudno o przypadkową rozmowę. Nie mam tu koniecznie na myśli Polski. Zostałam zaczepiona kilka razy na zasadzie, że ktoś chciał sobie pogadać. Stoję więc na przystanku i akurat czekam na autobus. Obok mnie stoi człowiek i też czeka. Co jest w tym momencie naturalne dla Brazylijczyka? Konwersacja, bo przecież i tak czekamy. Wtedy akurat padło na rozmowę o wyborach. Krótka wymiana zdań i każde jedzie w swoją stronę. Gdy wróciłam do Europy, gdzie pierwszym przystankiem na ok. 2 tyg. były Francja i Niemcy, było mi bardzo dziwnie, że tak po prostu nie mogę do kogoś zagadnąć. OSWOJONY STRACH Ponieważ bardzo duże jest poczucie humoru u Brazylijczyków i dystans do siebie niezależnie od okoliczności, to byłam w szoku jak sobie robili przy mnie żarty z tego, że ktoś do nich zadzwonił i mówił, że porwał ich córkę i kazał im wybrać pieniądze na okup. Po chwili wszyscy sobie żartowali z tego, bo okazało się, że każdy przeżył taki przypadek. Po prostu wyli z tego ze śmiechu! Tego typu opis: ” No i on dzwoni i mi mówi, że porwali mi córkę, a R. siedzi obok, więc ja na to, że ach to niezła akcja, że porwaliście mi córkę! A to jak to było? I on mi odpowiada, a ja na to, to jak ona wygląda ta moja córka i on mi opisuje, a ja na to a jak on się czuje i wyszło, że całkiem dobrze się czuje.” Na końcu się okazało, że oszust wdał się w rozmowę i sobie się pośmiali! Brazylijczycy żyją ze świadomością pewnych zagrożeń. Nie bez przyczyny gest oglądania się za siebie, gdy idę sama ulicą, został mi jeszcze na długo po powrocie do Europy. WYMIESZANIE KULTUROWE Zaskakujące jest to jak różnorodnym narodem pod względem nacji jest Brazylia. W historii tego kraju występuje wiele momentów, gdy dochodzi do napływu imigrantów. Do dzisiaj mieszka w Brazylii rdzenna ludność, Indianie. Portugalska kolonizacja przyczyniła się do zakrojonego na gigantyczną skalę handlu niewolnikami, którzy w dużej mierze byli transportowani z Afryki. Co ciekawe nie tylko Portugalczycy kolonizowali Brazylię. Do jej lądów dotarli także Holendrzy (szczególnie region Pernambuco) i Hiszpanie (południowa Brazylia) oraz na bardzo krótko Francuzi (obszar dzisiejszego Rio de Janeiro). W 1808 otwarto porty, co spowodowało napływ nowej ludności do Brazylii. Temat jest bardzo złożony i niezwykle interesujący, więc może kiedyś do niego tutaj wrócę. Bo co powiecie na to? Zaraz po „otwarciu granic” pierwsi do Rio napłynęli Chińczycy z Makau i to oni są odpowiedzialni za wprowadzenie i aklimatyzację niektórych roślin w jednym z najwspanialszych ogrodów botanicznych świata – Jardim Botânico do Rio de Janeiro (o ogrodzie piszę tutaj). Albo na to? Szacuje się, że w dzisiejszej Brazylii jest około 4,9 miliona potomków imigrantów z Polski. Wśród nich były/są sławne osoby pochodzenia polskiego Paulo Leminski (pisarz, poeta, krytyk literacki), Francisco Lachowski (model), Leopoldo Nachbin (matematyk) i liczni współcześni aktorzy np. Renata Sorrah, Dan Stulbach, Nathalia Timberg. Prawda, że ciekawe? Dzielnica japońska w São Paulo. Największe skupisko Japończyków poza Japonią. SYKNRETYZM RELIGIJNY Może za sprawą różnorodności kulturowej i mnogości wszelakich wpływów zewsząd Brazylijczycy mają płynną skłonność do łączenia wierzeń. Nadal najznaczniejszą grupą religijną w Brazylii są katolicy, jednak rytuały szamańskie, tradycje ludów afrykańskich, uroki, zaklęcia, etc. egzystują cały czas i często pojawiają się w religijnej codzienności. Nic dziwnego, bo przecież zaczęło się od tego, że niewolnik musi wyznawać taką samą religię jak jego pan. Afrykańczycy chcieli kontynuować swoje tradycje i chociaż oficjalnie głosili, że są katolikami, to nadal wielbili swoje bóstwa i praktykowali czary. Dochodzą do tego Indianie i ich głęboko zakorzenione wierzenia (w szczególności bardzo rozbudowany kult zmarłych) nadal egzystujące, mimo często przyjętej innej religii. Najciekawsze jest, że na bazie brazylijskiego synkretyzmu religijnego narodziły się nowe religie takie jak: Umbanda, Quimbanda, Xango i in. Nieźle, co? Jeżeli podobał Ci się ten wpis, polub na fb! Zapraszam tutaj. A oto dosyć ambitny słowniczek na dziś: SŁOWNICZEK assobiar (wym. asobiar) – gwizdać tomar um duche (wym. tomar um duszy) – brać prysznic prestativo (wym. presztatiwu) – pomocny (o osobie) uma miscigenação (wym. uma miszsiżenasąło) – krzyżowanie ras um sincretismo religioso (wym. um sinkretiszmu reliżiozu) – synkretyzm religijny um choque (wym. um szoky) – szok uma assertividade (wym. uma asertiwidady) – asertywność um susto (wym. um susztu) – strach uma serpente (wym. uma serpenty) – wąż um/uma ascensorista ( aszensorista) – pracownik windy

kUPb5l.

g7x2h6bzmw.pages.dev/44

g7x2h6bzmw.pages.dev/25

g7x2h6bzmw.pages.dev/17

g7x2h6bzmw.pages.dev/49

g7x2h6bzmw.pages.dev/27

g7x2h6bzmw.pages.dev/8

g7x2h6bzmw.pages.dev/90

g7x2h6bzmw.pages.dev/23

jak dzwonić z brazylii do polski